समाचार टिप्पणी : मेयर साम्पाङको नियतमाथि शंका
धरानको खानेपानी समस्या , मेयर हर्क साम्पाङको भूमिका, र संघीय सरकारसँगको उनको सम्बन्ध बारे एक विस्तृत विश्लेषणात्मक लेख हो, जसमा प्रमुख विषयहरू निम्नानुसार छन्:
🔷 मुख्य विषयवस्तुहरूको सारांश
1. धरानको दीर्घकालीन खानेपानी समस्या
-
धरानमा विगतमा ADB सहयोगमा सतहमुनीको पानी निकाल्ने परियोजना चलेको तर असफल भएको।
हर्क साम्पाङले मेयर उम्मेदवारीको बेला "खानेपानी ल्याउँछु" भन्ने मूल नारासहित चुनाव जितेका।
2. सुरुका प्रयास र जनश्रमदान
-
साम्पाङले खोलाबाट पानी जम्मा गर्ने प्रयास गरे, तर दीर्घकालीन समाधान भएन।
सिंहदरबारमा गाग्रो बोकेर प्रदर्शन गर्दै संघीय सरकारसँग सहयोग मागे।
3. संघीय सरकारले ६ अर्बको परियोजना अघि सारेपछि…
-
१५% स्थानीय लगानी (धरानको), बाँकी ८५% केन्द्रले (अनुदानजस्तो सुविधा), बिना ब्याज।
आयोजना अगाडि बढाउन चतराको गुठी जग्गा मागिएको।
-
तर साम्पाङले "यो ऋण हो, हामी लिन सक्दैनौं" भन्दै प्रस्ताव अस्वीकार।
4. संघीय सरकार आक्रोशित
-
खानेपानी मन्त्री प्रदीप यादव स्वयं टिमसहित धरान पुग्दा पनि साम्पाङले भेट्न मानेनन्।
सामाजिक सञ्जालमा मात्रै कुरा गर्दै, औपचारिक संवाद नगरेको भन्दै आलोचना।
5. साम्पाङमाथि उठेका प्रश्नहरू
-
लेखापरीक्षण नगरी विदेशबाट संकलन गरिएको करोडौं रकम कहाँ खर्च भयो?
श्रमदान अभियानमा किर्ते सही, हाजिरी र रकम वितरणबारे अस्पष्टता।
-
पार्क जलाधार क्षेत्रमा बनाएर पर्यावरणीय जोखिम बढाएको आरोप।
-
बजेट निर्माण र कार्यपालिकासँग समन्वय नगरेको असफलता।
6. विकास परियोजनामा अड्को थाप्नुको निहितार् थ
-
ऋण तिरेर बनाइने खानेपानी योजना सामान्य प्रक्रिया हो।
इटहरी लगायत थुप्रै सहरले ADB जस्ता संस्थाबाट ऋण लिएका उदाहरण।
-
साम्पाङको 'शुद्ध आदर्श' देखाउने शैलीले धरानलाई घाटा पु¥याउने निष्कर्ष।
🔶 विश्लेषणात्मक निष्कर्ष
✅ साम्पाङका सकारात्मक पक्षहरू:
-
खानेपानी समस्या प्रति सचेतना जगाउने साहस।
जनश्रम र स्थानीय स्रोत उपयोग गर्ने उत्साह।
-
पुराना प्रणालीमाथि प्रश्न उठाउने प्रयास।
❌ तर नकारात्मक पक्षहरू:
-
सहकार्य नगर्ने प्रवृत्ति: संघीय सरकारसँग संवाद तोड्नु।
पारदर्शिता अभाव: संकलित सहयोगको लेखा नखुलाउने।
-
व्यवस्थित योजनाको ठाउँमा अनौपचारिक र क्षणिक प्रदर्शनमा अडिने।
-
नीतिगत र व्यवस्थापकीय कमजोरी: बजेट निर्माण र समन्वयमा असफलता।
🧭 के साम्पाङ आदर्शमा अल्झिएर अवसर गुमाइरहेका छन्?
हो, यस्तो देखिन्छ कि साम्पाङ विदेशी ऋण र केन्द्र सरकारलाई नकार्ने शैलीले 'आदर्श' देखाउन खोजे पनि व्यवहारिक समाधानबाट टाढा गइरहेका छन्।
सार्वजनिक पदमा बस्नेले शुद्धतावादी आदर्श मात्र होइन, दिगो समाधान, संस्थागत संयन्त्र र समन्वय आवश्यक हुन्छ। संघीय सरकारले लिएको ऋण भनेको पनि राष्ट्रिय जिम्मेवारी अन्तर्गतको साझा बोझ हो – जसलाई स्थानीय निकायले खारेज गर्न सक्दैन।
📌 समाप्ति सन्देश
"अड्को होइन, समाधान चाहिएको हो।"
यदि मेयर साम्पाङले धरानको हित हेर्न चाहनुहुन्छ भने, व्यक्तिगत सोच र राष्ट्रव्यवस्था बीचको सन्तुलनमा ध्यान दिनु पर्छ। नत्र धरान मात्र होइन, भविष्यको उनको राजनीतिक भविष्य पनि संकटमा पर्न सक्छ।
Post a Comment